برگشت به شبکه تحقیقات سلامت روان
:: مشاهده مقالات ::
عنوان فارسی بررسی رابطه بين نگرش مذهبی (بيرونی و درونی) با وابستگی به ديگران
عنوان انگلیسی
نویسندگان مقاله سعید نوراللهی، سارم ظفری، زهرا زاده غلام
عنوان سمینار چکیده مقالات نخستین همایش ملی- دانشجویی مشاوره و دین
مکان برگزاری سمینار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
زمان برگزاری سمینار 4 و 5 خرداد ماه 1388
سازمان برگزار کننده سمینار انجمن علمی- دانشجویی مشاوره دانشگاه تهران
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نگرش مذهبی، وابستگی به ديگران
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مذهب به عنوان ارتباط فرد با يک نيروی فوق طبيعی که ممکن است خدا، روح يا نيروی متحد‌کننده ناميده شود تعريف شده است (پاتريک کوريجان، 2003). از جمله اختلالاتی که ممکن است در اثر عملکرد ناموفق خانواده ايجاد شود وابستگی بين فردی ( Dependency Interpersonal) است. وابستگی بين فردی به مجموعه‌ای از افکار، عقايد، احساسات و رفتارهايی که در مورد نياز به ارتباط نزديک، تعامل و اتکاء به افراد ارزشمند ديگر می‌باشد، اطلاق می‌گردد (هرشفيلد و ديگران 1976، به نقل از امينی، 1379). در طی سال‌های اخير مطالعات فراوانی در زمينه مذهب و مؤلفه‌های روان شناسی انجام گرفته است. تحقيقات بسياری در غرب نشان از تأثير مذهب بر سلامت روان دارند. در مرور پژوهش‌های انجام شده با موضوع مذهب و مؤلفه‌های روان شناسی و سلامت روان، به موضوع رابطه بين نگرش مذهبی و اختلال وابستگی توجهی نشده است، از آن جايی که وابستگی زمانی که به صورت افراطی درآيد سبب بسياری از مشکلات ارتباطی و اختلالات عاطفی از جمله افسردگی و الکليسم می‌گردد ما علاقه مند به انجام پژوهشی در اين زمينه شديم. هدف: الف) هدف اصلي هدف اين پژوهش، بررسی رابطه بين نگرش مذهبی (جهت‌گيری بيرونی و درونی) با وابستگی به ديگران در ميان دانشجويان دانشکده‌ی روان شناسی و علوم تربيتی دانشگاه تهران می‌باشد. ب) اهداف فرعي 1- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری درونی و وابستگی به ديگران 2- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری درونی و اتکاء عاطفی به ديگران 3- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری درونی و فقدان اعتماد به خود 4- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری درونی وتأييد خودمختاري 5- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری بيرونی و وابستگی به ديگران 6- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری بيرونی و اتکاء عاطفی به ديگران 7- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی و جهت‌گيری بيرونی و فقدان اعتماد به خود 8- بررسی رابطه بين نگرش مذهبی با جهت‌گيری بيرونی و تأييد خودمختاري روش: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و جامعه‌ی آماری نيز دانشجويان دانشکده‌ی روان شناسی و علوم تربيتی دانشگاه تهران که به صورت تصادفی، نمونه‌ی 100 نفر از ميان آنان انتخاب شده است. جهت سنجش نگرش مذهبی افراد از پرسشنامه‌ی سنجش نگرش مذهبی 21 گزينه‌ای آلپورت که دارای دو خرده مقياس جهت‌گيری بيرونی و درونی می‌باشد، استفاده شده است. جهت سنجش ميزان وابستگی به ديگران نيز از مقياس هرشفيلد و همکارانش (1977) که يک مقياس 48 گزينه‌ای با سه خرده مقياس اتکاء عاطفی به ديگران، فقدان اعتماد به خود و تأييد خودمختاری می‌باشد استفاده شده است. داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آمار توصيفی، ضريب همبستگی پيرسون تجزيه و تحليل شد، جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتايج و يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد که بين نگرش مذهبی (درونی و بيرونی) با وابستگی به ديگران (اتکا عاطفی به ديگران، فقدان اعتماد به خود، تاييد خودمختاری)، در سطح 05/0 هيچ گونه رابطه‌ی معنی‌داری وجود ندارد. اين بدان معناست که ميزان مذهبی بودن افراد تأثيری در وابستگی آنان به ديگران و ساير پديده‌هايی که در جهان مدرن وجود دارد ندارد.
چکیده انگلیسی مقاله

برای برگشت به بخش مقاله‌های ارایه شده در همایش ها اینجا را کلیک كنید.

بانک معنویت Spirituality Database
Persian site map - کاشت مودامنه English site map - Created in 0.28 seconds with 19 queries by YEKTAWEB 4256